I | Hoc tibi, Palladiae seu collibus uteris Albae
| 4 ïåðåâ. |
II | Matronae puerique virginesque
| 4 ïåðåâ. |
III | Accola iam nostrae Degis, Germanice, ripae
| 3 ïåðåâ. |
IV | Fetere multo Myrtale solet vino
| 4 ïåðåâ. |
V | Sexte, Palatinae cultor facunde Minervae
| 4 ïåðåâ. |
VI | Si non est grave, nec nimis molestum
| 4 ïåðåâ. |
VII | Qualiter Assyrios renovant incendia nidos
| 3 ïåðåâ. |
VIII | Edictum domini deique nostri
| 4 ïåðåâ. |
IX | Languebam; sed tu comitatus protinus ad me
| 7 ïåðåâ. |
X | “Esse quid hoc dicam vivis quod fama negatur
| 4 ïåðåâ. |
XI | Sardonychas, zmaragdos, adamantas, iaspidas uno
| 3 ïåðåâ. |
XII | Quod nutantia fronte perticata
| 3 ïåðåâ. |
XIII | Sum, fateor, semperque fui, Callistrate, pauper
| 4 ïåðåâ. |
XIV | Sedere primo solitus in gradu semper
| 3 ïåðåâ. |
XV | Quintus nostrorum liber est, Auguste, iocorum
| 4 ïåðåâ. |
XVI | Seria cum possim, quod delectantia malo
| 4 ïåðåâ. |
XVII | Dum proavos atavosque refers et nomina magna
| 3 ïåðåâ. |
XVIII | Quod tibi Decembri mense, quo volant mappae
| 4 ïåðåâ. |
XIX | Si qua fides veris, praeferri, maxime Caesar
| 4 ïåðåâ. |
XX | Si tecum mihi, care Martialis
| 4 ïåðåâ. |
XXI | Quintum pro Decimo, pro Crasso, Regule, Macrum
| 3 ïåðåâ. |
XXII | Mane domi nisi te volui meruique videre
| 4 ïåðåâ. |
XXIII | Herbarum fueras indutus, Basse, colores
| 3 ïåðåâ. |
XXIV | Hermes Martia saeculi voluptas
| 3 ïåðåâ. |
XXV | “Quadringenta tibi non sunt, Chaerestrate; surge
| 3 ïåðåâ. |
XXVI | Quod alpha dixi, Corde, paenulatorum
| 3 ïåðåâ. |
XXVII | Ingenium studiumque tibi moresque genusque
| 3 ïåðåâ. |
XXVIII | Ut bene loquatur sentiatque Mamercus
| 4 ïåðåâ. |
XXIX | Si quando leporem mittis mihi, Gellia, dicis
| 5 ïåðåâ. |
XXX | Varro, Sophocleo non infitiande cothurno
| 4 ïåðåâ. |
XXXI | Aspice quam placidis insultet turba iuvencis
| 3 ïåðåâ. |
XXXII | Quadrantem Crispus tabulis, Faustine, supremis
| 3 ïåðåâ. |
XXXIII | Carpere causidicus fertur mea carmina. Qui sit
| 5 ïåðåâ. |
XXXIV | Hanc tibi, Fronto pater, genetrix Flaccilla, puellam
| 4 ïåðåâ. |
XXXV | Dum sibi redire de Patrensibus fundis
| 3 ïåðåâ. |
XXXVI | Laudatus nostro quidam, Faustine, libello
| 3 ïåðåâ. |
XXXVII | Puella senibus dulcior mihi cycnis
| 4 ïåðåâ. |
XXXVIII | Calliodorus habet censum – quis nescit? – equestrem
| 3 ïåðåâ. |
XXXIX | Supremas tibi triciens in anno
| 4 ïåðåâ. |
XL | Pinxisti Venerem, colis, Artemidore, Minervam
| 3 ïåðåâ. |
XLI | Spadone cum sis eviratior fluxo
| 3 ïåðåâ. |
XLII | Callidus effracta nummos fur auferet arca
| 4 ïåðåâ. |
XLIII | Thais habet nigros, niveos Laecania dentes
| 5 ïåðåâ. |
XLIV | Quid factum est, rogo, quid repente factum
| 4 ïåðåâ. |
XLV | Dicis formosam, dicis te, Bassa, puellam
| 5 ïåðåâ. |
XLVI | Basia dum nolo nisi quae luctantia carpsi
| 3 ïåðåâ. |
XLVII | Numquam se cenasse domi Philo iurat, et hoc est
| 5 ïåðåâ. |
XLVIII | Quid non cogit amor? Secuit nolente capillos
| 3 ïåðåâ. |
XLIX | Vidissem modo forte cum sedentem
| 4 ïåðåâ. |
L | Ceno domi quotiens nisi te, Charopine, vocavi
| 4 ïåðåâ. |
LI | Hic, qui libellis praegravem gerit laevam
| 3 ïåðåâ. |
LII | Quae mihi praestiteris memini semperque tenebo
| 5 ïåðåâ. |
LIII | Colchida quid scribis, quid scribis, amice, Thyesten
| 4 ïåðåâ. |
LIV | Extemporalis factus est meus rhetor
| 3 ïåðåâ. |
LV | “Dic mihi quem portas, volucrum regina?” “Tonantem
| 4 ïåðåâ. |
LVI | Cui tradas, Lupe, filium magistro
| 4 ïåðåâ. |
LVII | Cum voco te dominum, noli tibi, Cinna, placere
| 4 ïåðåâ. |
LVIII | Cras te victurum, cras dicis, Postume, semper
| 5 ïåðåâ. |
LIX | Quod non argentum, quod non tibi mittimus aurum
| 4 ïåðåâ. |
LX | Allatres licet usque nos et usque
| 4 ïåðåâ. |
LXI | Crispulus iste quis est, uxori semper adhaeret
| 4 ïåðåâ. |
LXII | Iure tuo nostris maneas licet, hospes, in hortis
| 4 ïåðåâ. |
LXIII | “Quid sentis,” inquis, “de nostris, Marce, libellis
| 4 ïåðåâ. |
LXIV | Sextantes, Calliste, duos infunde Falerni
| 5 ïåðåâ. |
LXV | Astra polumque dedit, quamvis obstante noverca
| 3 ïåðåâ. |
LXVI | Saepe salutatus numquam prior ipse salutas
| 3 ïåðåâ. |
LXVII | Hibernos peterent solito cum more recessus
| 3 ïåðåâ. |
LXVIII | Arctoa de gente comam tibi, Lesbia, misi
| 3 ïåðåâ. |
LXIX | Antoni, Phario nil obiecture Pothino
| 3 ïåðåâ. |
LXX | Infusum sibi nuper a patrono
| 4 ïåðåâ. |
LXXI | Umida qua gelidas submittit Trebula valles
| 3 ïåðåâ. |
LXXII | Qui potuit Bacchi matrem dixisse Tonantem
| 3 ïåðåâ. |
LXXIII | Non donem tibi cur meos libellos
| 4 ïåðåâ. |
LXXIV | Pompeios iuvenes Asia atque Europa, sed ipsum
| 4 ïåðåâ. |
LXXV | Quae legis causa nupsit tibi Laelia, Quinte
| 3 ïåðåâ. |
LXXVI | Profecit poto Mithridates saepe veneno
| 5 ïåðåâ. |
LXXVII | Narratur belle quidam dixisse, Marulle
| 3 ïåðåâ. |
LXXVIII | Si tristi domicenio laboras
| 4 ïåðåâ. |
LXXIX | Undecies una subrexti, Zoile, cena
| 3 ïåðåâ. |
LXXX | Non totam mihi, si vacabis, horam
| 4 ïåðåâ. |
LXXXI | Semper pauper eris, si pauper es, Aemiliane
| 5 ïåðåâ. |
LXXXII | Quid promittebas mihi milia, Gaure, ducenta
| 5 ïåðåâ. |
LXXXIII | Insequeris – fugio, fugis – insequor. Haec mihi mens est
| 3 ïåðåâ. |
LXXXIV | Iam tristis nucibus puer relictis
| 4 ïåðåâ. |